Biz ki ne değerlere kalkan ettik kendimizi
Vurulduk, yaralandık; olmadı bir halden bilen
En son süründük yerlerde, ararcasına ölümü
Bekledik mezarlıklarda, ne gelen var ne bir giden
Biz ki ne ağular içmiş, ne ölümlerden geçmiştik
Becermiştik ayakta kalmayı dimdik, yiğit
Azrâil’e her sefer de ne çalımlar atmıştık
Gel şimdi gör halimizi, sonra da siktir ol git.
Ol hayat ne artılar, ne eksiler toplamı
Onun kendine özgü apayrı bir cebri var
Al götür topla, çıkar, sonra da böl kalanı
Çarpanın değil amma çarpılanın ecri var
Beğendik emeği say, eyledik kel başa bay
Binlerce tarak yağdı göğün karanlığına
Çün halimizi gören dostlar dediler:”Bay bay”
Zerre-i miskâl hâlel gelmedi şanımıza
Beşeri,duydum seni zırvalıyorsun yine
Geçti ol dem, devirler, uy artık şu zamana
Gel işte bak, gör anla; âlem sana âyine
Ya terk et bu diyarı, ya da tez gel imâne
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder