16 Ağustos 2007 Perşembe

HİKÂYEM




Paylaştım acısını yaşadığım toplumun
Hissettim ömür boyu etimde, kemiğimde
Bigâne kalamadım feryâdına mazlumun
Yetiştim imdadına; gücümün yettiğince..

Beni, bende bulmaya müdrik olamaz akıl
Açamaz kapısını hakikât güneşimin
Çakıl olmuş mücevher, mücevher olmuş çakıl
Ol sebep dengi değil beşeriyet eşinin

Sussam anlamaz kimse, konuşsam aynı kezâ
Ve de dahi avazım inletse yeri göğü
Feraset bulmuş dibi izan etmez iktizâ
Gezer adamım diye, elalemin hödüğü

Mânâ iklimi bitmiş, arzu sarmış tefessüh
Mümkün değil yaşamak, böyle bir kâinatta
Ruhum bedenim ile âkt’ini etmiş fesih
Beynimse direniyor yaşam için inatla

Hâl böylenin böylesi, ne eylesin Beşeri
Bulmak için bir çare koyar boşa doluya
Attığı her adımda gidiyorsa da geri
Yürür gene yolunda: KAN SOLUYA, SOLUYA….

28.Mart.2004

Hiç yorum yok: