15 Ağustos 2007 Çarşamba

HİKÂYEM

Paylaştım acısını yaşadığım toplumun
Hissettim ömür boyu etimde, kemiğimde
Bigâne kalamadım feryâdına mazlumun
Yetiştim imdadına; gücümün yettiğince..

Beni, bende bulmaya müdrik olamaz akıl;
Açamaz kapısını hakikât güneşimin..
Çakıl olmuş mücevher, mücevher olmuş çakıl;
Ol sebep dengi değil beşeriyet eşinin.

Sussam anlamaz kimse, konuşsam aynı kezâ;
Ve de dahi avazım inletse yeri göğü…
Feraset bulmuş dibi izan etmez iktizâ;
Gezer adamım diye, elalemin hödüğü.

Mânâ iklimi bitmiş, arzu sarmış tefessüh;
Mümkün değil yaşamak, böyle bir kâinatta…
Ruhum bedenim ile âkt’ini etmiş fesih;
Beynimse direniyor yaşam için inatla !

Hâl böylenin böylesi, ne eylesin Beşeri ?
Bulmak için bir çare koyar boşa doluya..
Attığı her adımda gidiyorsa da geri,
Yürür gene yolunda: KAN SOLUYA, SOLUYA….

Hiç yorum yok: